2004
EK majorette 2004
Caroline plaatste zich voor het EK door 2e te worden in de eredivisie sectie B en Mariska en Kim werden 3e in de jeugd 3 duo's sectie A en plaatsten zich ook.
Bondscoach Angelique Hees bekeek de shows en deze moesten iets aangepast worden omdat de reglementen op Europees niveau iets anders zijn dan in Nederland.
Donderdag 7 oktober was het eindelijk zover: het vertrek naar Zwitserland, voor de EK majorette 2004. Van St.Cecilia ging er een groepje van 11 mensen mee; de familie Kars (Martin, Anja, Manon en deelneemster Kim), de familie Prins (Jan, Margo en deelneemster Mariska), de familie Soussani - Hoek (Mo, Simone en deelneemster Caroline) en tot slot Yvonne. De bus vertrok al om 5.30 uur vanuit Leiden, dus de dag begon al vroeg. Eerst reden we naar Rotterdam, waar we anderen ophaalden en daarna gingen we naar Eindhoven, waar de andere bussen ook waren. De reis duurde erg lang, maar we hebben spelletjes gedaan, gekletst, gezongen, dvd gekeken en natuurlijk geslapen. Om de 3 uur hadden we een plasstop.
Vrijdag ochtend om 11.00 uur was de muziektest. De hele equipe mocht een uur in de intrainruimte en op de vloer trainen. Daarna gingen we weer in 2 ploegen eten en waren we 's middags vrij om naar het centrum van Biel te gaan.
Rond 17.30 vertrokken we naar de sporthal voor de opening. De bonte stoet (de deelnemers in het rood-wit-blauw en de supporters in het oranje) trok op straat veel bekijks. De opening was een mooie happening. Alle presidenten van de NBTA in de verschillende landen en de juryleden werden voorgesteld en natuurlijk alle deelnemers kwamen de vloer op. Nederland zag er mooi en gedisciplineerd uit. Alle volksliederen en de NBTA - tune werden gespeeld. De entreekaarten en de programmaboekjes konden alvast gekocht worden. Caroline was als 8e van de senioren sectie B in het ochtend programma en Kim en Mariska waren meteen als 1e na de lunchpauze. De kriebels kwamen nu toch wel echt. Op de kamer van Simone en Caroline werden nog wat succes-cadeautjes uitgewisseld en daarna vlug naar bed.
Zaterdag was voor onze meiden de grote dag. Alle solisten en duo' s moesten optreden en zondag zouden de groepen aan de beurt zijn. Al om 5.30 uur 's ochtends kwamen Maris en Kim bij Simone en Caroline op de kamer om hun haren te doen. Ook Yv en Manon hielpen. Caroline zorgde dat ze zelf helemaal klaar was voor het ontbijt. We vertrokken om 7.45 uur lopen naar de sporthal. Caroline was als 8e aan de beurt en ging erg goed. Ze had 1 drop en een hele goede uitstraling.; een mooi afscheid van deze show. De concurrentie was erg groot; er waren 21 deelneemsters en het is goed te zien dat de andere landen steeds meer vooruit gaan. Maris en Kim waren na de lunch aan de beurt en konden in de pauze dus nog even trainen. Ze gingen erg goed; hadden maar 1 drop en de show ging goed gelijk. De andere Nederlandse junioren duo's gingen ook erg goed, dus dat beloofde wel wat. Er waren totaal 18 junioren duo's. Tussendoor maakten we leuke foto's van de 3 meiden samen.
Zondag waren de groepen aan de beurt. De groepen gingen allemaal erg goed en het was zeer gezellig op de tribune. Vooral de Engelse supporter Trevor stal de show. De presentatie was in handen van een lokale artiest die voor de opening en sluiting ook mocht optreden.
Rond 18.30 was eindelijk de slotceremonie. Alle landen kwamen de vloer op en alle bedankjes werden uitgesproken. De NBTA-vlag werd weer teruggegeven. De deelnemers mochten allemaal gaan zitten en de resultaten werden bekend gemaakt. Van alle solo's en duo's werden de top 6 opgenoemd en van de groepen de top 3. In de solo sectie B werd steeds maar geen Nederlander opgenoemd, niet bij 6, bij 5, bij 4, bij 3. We hadden er nog maar weinig vertrouwen in, totdat werd gezegd: nummer 2 ....Hoek Caroline.... Whaaaaaaa!!! Een medaille. De gouden medaille ging naar een Kroatische deelneemster. Bij de junioren duo's hoopten we bij de top 6 te zitten, maar bij nummer 6,5 en 4 werden we niet opgenoemd. Zouden we dan misschien 3e worden????? Maar bij 3 werden we niet genoemd. Oh, dan konden we het wel vergeten, dachten we, Maar bij nummer 2 werd gezegd: Kars Kim en Prins Mariska. Yeeeeeeeeeeeeeaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhh... Nog een zilveren medaille, niet te geloven. Verder won Nederland nog een heel aantal medailles en niet te vergeten: de landenbeker voor de sportiefste deelnemers en de beste supporters.
's Avonds na het eten was er een feestje en een aantal bedankjes van de Taakgroep NBTA enz. Angelique bedankte o.a. Mo voor zijn hulp bij van alles en nog wat. 's Nachts gingen we laat naar bed en 's ochtends vroeg weer op.
Na een lange reis terug naar Nederland, kwamen we rond 23.00 uur aan in Voorhout, waar wat trouwe supporters stonden te wachten. Er was zelfs een versierploeg aan de gang geweest; Sabine, Bianca, Brigitte en Kirsten, BEDANKT!!! De eerstvolgende training was er een serenade van de drumfanfare en een toespraak van de wethouder.
Caroline plaatste zich voor het EK door 2e te worden in de eredivisie sectie B en Mariska en Kim werden 3e in de jeugd 3 duo's sectie A en plaatsten zich ook.
Bondscoach Angelique Hees bekeek de shows en deze moesten iets aangepast worden omdat de reglementen op Europees niveau iets anders zijn dan in Nederland.
Donderdag 7 oktober was het eindelijk zover: het vertrek naar Zwitserland, voor de EK majorette 2004. Van St.Cecilia ging er een groepje van 11 mensen mee; de familie Kars (Martin, Anja, Manon en deelneemster Kim), de familie Prins (Jan, Margo en deelneemster Mariska), de familie Soussani - Hoek (Mo, Simone en deelneemster Caroline) en tot slot Yvonne. De bus vertrok al om 5.30 uur vanuit Leiden, dus de dag begon al vroeg. Eerst reden we naar Rotterdam, waar we anderen ophaalden en daarna gingen we naar Eindhoven, waar de andere bussen ook waren. De reis duurde erg lang, maar we hebben spelletjes gedaan, gekletst, gezongen, dvd gekeken en natuurlijk geslapen. Om de 3 uur hadden we een plasstop.
Vrijdag ochtend om 11.00 uur was de muziektest. De hele equipe mocht een uur in de intrainruimte en op de vloer trainen. Daarna gingen we weer in 2 ploegen eten en waren we 's middags vrij om naar het centrum van Biel te gaan.
Rond 17.30 vertrokken we naar de sporthal voor de opening. De bonte stoet (de deelnemers in het rood-wit-blauw en de supporters in het oranje) trok op straat veel bekijks. De opening was een mooie happening. Alle presidenten van de NBTA in de verschillende landen en de juryleden werden voorgesteld en natuurlijk alle deelnemers kwamen de vloer op. Nederland zag er mooi en gedisciplineerd uit. Alle volksliederen en de NBTA - tune werden gespeeld. De entreekaarten en de programmaboekjes konden alvast gekocht worden. Caroline was als 8e van de senioren sectie B in het ochtend programma en Kim en Mariska waren meteen als 1e na de lunchpauze. De kriebels kwamen nu toch wel echt. Op de kamer van Simone en Caroline werden nog wat succes-cadeautjes uitgewisseld en daarna vlug naar bed.
Zaterdag was voor onze meiden de grote dag. Alle solisten en duo' s moesten optreden en zondag zouden de groepen aan de beurt zijn. Al om 5.30 uur 's ochtends kwamen Maris en Kim bij Simone en Caroline op de kamer om hun haren te doen. Ook Yv en Manon hielpen. Caroline zorgde dat ze zelf helemaal klaar was voor het ontbijt. We vertrokken om 7.45 uur lopen naar de sporthal. Caroline was als 8e aan de beurt en ging erg goed. Ze had 1 drop en een hele goede uitstraling.; een mooi afscheid van deze show. De concurrentie was erg groot; er waren 21 deelneemsters en het is goed te zien dat de andere landen steeds meer vooruit gaan. Maris en Kim waren na de lunch aan de beurt en konden in de pauze dus nog even trainen. Ze gingen erg goed; hadden maar 1 drop en de show ging goed gelijk. De andere Nederlandse junioren duo's gingen ook erg goed, dus dat beloofde wel wat. Er waren totaal 18 junioren duo's. Tussendoor maakten we leuke foto's van de 3 meiden samen.
Zondag waren de groepen aan de beurt. De groepen gingen allemaal erg goed en het was zeer gezellig op de tribune. Vooral de Engelse supporter Trevor stal de show. De presentatie was in handen van een lokale artiest die voor de opening en sluiting ook mocht optreden.
Rond 18.30 was eindelijk de slotceremonie. Alle landen kwamen de vloer op en alle bedankjes werden uitgesproken. De NBTA-vlag werd weer teruggegeven. De deelnemers mochten allemaal gaan zitten en de resultaten werden bekend gemaakt. Van alle solo's en duo's werden de top 6 opgenoemd en van de groepen de top 3. In de solo sectie B werd steeds maar geen Nederlander opgenoemd, niet bij 6, bij 5, bij 4, bij 3. We hadden er nog maar weinig vertrouwen in, totdat werd gezegd: nummer 2 ....Hoek Caroline.... Whaaaaaaa!!! Een medaille. De gouden medaille ging naar een Kroatische deelneemster. Bij de junioren duo's hoopten we bij de top 6 te zitten, maar bij nummer 6,5 en 4 werden we niet opgenoemd. Zouden we dan misschien 3e worden????? Maar bij 3 werden we niet genoemd. Oh, dan konden we het wel vergeten, dachten we, Maar bij nummer 2 werd gezegd: Kars Kim en Prins Mariska. Yeeeeeeeeeeeeeaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhh... Nog een zilveren medaille, niet te geloven. Verder won Nederland nog een heel aantal medailles en niet te vergeten: de landenbeker voor de sportiefste deelnemers en de beste supporters.
's Avonds na het eten was er een feestje en een aantal bedankjes van de Taakgroep NBTA enz. Angelique bedankte o.a. Mo voor zijn hulp bij van alles en nog wat. 's Nachts gingen we laat naar bed en 's ochtends vroeg weer op.
Na een lange reis terug naar Nederland, kwamen we rond 23.00 uur aan in Voorhout, waar wat trouwe supporters stonden te wachten. Er was zelfs een versierploeg aan de gang geweest; Sabine, Bianca, Brigitte en Kirsten, BEDANKT!!! De eerstvolgende training was er een serenade van de drumfanfare en een toespraak van de wethouder.
